آزمایش پاپ اسمیر یا آزمایش اسمیر جزء آزمایش‌های غربال ‌گری است که برای تشخیص سرطان یا عواملی که منجر به بروز سرطان دهانه رحم خواهند شد، با نمونه برداری و بررسی سلولی دهانه رحم دستگاه تولید مثلی زنان انجام می‌گیرد. توصیه می‌شود این آزمایش به صورت مرتب و سالیانه برای زنان انجام شود. آزمایش پاپ اسمیر توسط پزشکی یونانی به نام جورجیوس پاپانیکولائو ابداع شد و به یاد او نامگذاری شد.
در ایالات متحده آمریکا‌، آزمایش اسمیر برای زنان ۲۱ ساله تا ۶۵ ساله توصیه می‌شود. گرچه در کشورهای دیگر به زنانی که فعالیت جنسی ندارند توصیه نمی‌شود.
در آزمایش پاپ اسمیر پزشک توسط برس سرویکس نمونه‌ها را برمی‌دارد یا توسط اسپکولوم دهانه دستگاه تناسلی را باز کرده و با اسپاچولا نمونه‌ها را از رحم و دهانه رحم برمی‌دارد. نمونه‌ها برای تشخیص سلول‌های ناهنجار به آزمایشگاه منتقل شده و زیر میکروسکوپ مشاهده می‌شوند.
روش قدیمی‌تر انجام تست پاپ اسمیر، انتقال سلول‌های برداشته شده از مجاری واژن و دهانه رحم توسط وسایل نمونه‌برداری به روی یک لام است. عیب این روش آن است که حدود ۸۰ درصد سلول‌ها بر روی وسایل نمونه‌برداری باقی‌مانده و بدون بررسی دور ریخته می‌شوند. مزیت این روش کم‌هزینه‌تر بودن آن است. تا اواسط دهه ۹۰ تنها این روش استفاده می‌شد.
روش Thin prep که کارایی بیشتری دارد در اواسط دهه ۹۰ معرفی شد. در این روش تمام سلول‌های برداشت شده به یک محلول نگهدارنده و سپس به روی یک لام منتقل می‌شوند. در این روش هنگام انتقال سلول‌ها از محلول به لام، مواد غیر تشخیصی مانند سلول‌های خون، سلول‌های التهابی و موکوس حذف می‌شوند و تنها سلول‌های دهانه رحم به روی لام منتقل می‌شوند. همچنین سلول‌های دهانه رحم به صورت تک لایه به روی لام منتقل می‌شوند؛ بنابراین هم‌پوشانی سلول‌ها که در روش قدیمی وجود دارد و احتمال پوشیده شدن یک سلول غیرطبیعی نیز از بین می‌رود و قدرت تشخیصی تست پاپ اسمیر افزایش می‌یابد. همچنین هنگام انتقال سلول‌های دهانه رحم به محلول، می‌توان همزمان سلول‌های سرطانی و احتمال وجود HPV و عفونت‌های کلامیدیایی و سوزاک را بررسی کرد. نزدیک به ۹۰ درصد تست‌های پاپ اسمیر در آمریکا به روش تین پرپ است. این روش پرهزینه‌تر از روش سنتی است.
تکرار آزمایش‌های غربالگری از کشوری به کشور دیگر متفاوت است؛ ولی معمولاً توصیه می‌شود پس از اولین آمیزش جنسی، غربالگری پاپ اسمیر انجام شود و بعد از آن به صورت منظم سالی یک بار تا سن ۶۰–۵۵ سالگی انجام شود و از سن ۶۰ سالگی به بعد، در صورت منفی بودن نتایج تست‌های پیشین، دیگر نیازی به غربالگری نیست.
بهترین زمان انجام آزمایش، فاز پرولیفراتیو از چرخه قاعدگی یعنی حدود روز ۱۵ چرخه قاعدگی است. مراجعه ‌کننده باید از یک هفته پیش از آزمایش کرم‌ها و پمادهای واژینال استفاده نکرده باشد؛ از ۴۸ ساعت پیش دوش واژینال استفاده نکرده باشد؛ از ۲۴ یا ۴۸ ساعت پیش آمیزش جنسی نداشته باشد؛ و پیش از آزمایش پاپ اسمیر معاینه واژینال نشده باشد.