گزارش پاتولوژی
گزارش پاتولوژی (جواب آزمایش پاتولوژی) یک سند پزشکی است که توسط یک پاتولوژیست نوشته شده است. در ادامه به بررسی تمام بخش های داخل پاتولوژی گزارش خواهیم پرداخت:
پاتولوژیست پزشکی است که بیماری را از طریق بررسی های زیر تشخیص می دهد:
● توضیح تست آزمایشگاهی
● ارزیابی سلول ها، بافت ها و اندام ها
گزارش پاتولوژی بر اساس فرآیند نتایج بررسی نمونه بافتی که از تومور بیمار گرفته شده است، توسط پاتولوژیست تهیه می شود. این نمونه که نمونه بافتی نامیده می شود، در طی انجام بیوپسی برداشته می شود.
با مشاهده و آزمایش بافت تومور، پاتولوژیست می تواند بفهمد:
● بافت سرطانی یا غیرسرطانی است.
● تومور سرطانی بدخیم است، یعنی می تواند رشد کند و به سایر قسمت های بدن گسترش یابد.
● تومور سرطانی خوش خیم به معنای رشد تومور است اما گسترش نمی یابد.
● سایر جزئیات خاص در مورد ویژگی های تومور
به محض آماده شدن نتایج آزمایش پاتولوژی، گزارش برای پزشک ارسال می گردد. این اطلاعات به پزشک کمک می کند تا بهترین گزینه های درمانی را مشخص کند.
دریافت گزارش کامل ممکن است چند روز تا چند هفته طول بکشد. زمان آماده شدن گزارش پاتولوژی بستگی به آزمایش مورد نیاز دارد.
طبق اصول فرد بیمار مجاز به دریافت نسخه ای از گزارش پاتولوژی خود می باشد. اما باید بدانید که این گزارش حاوی اصطلاحات پزشکی کاملاً فنی است. بیمار می توانید از پزشک خود بخواهید که نتایج گزارش پاتولوژی و تفسیر آن را به شما توضیح دهد.
بخش های گزارش پاتولوژی
پاتولوژیست های مختلف از کلمات مختلف برای توصیف موارد مشابه استفاده می کنند. اما بیشتر گزارش های پاتولوژی شامل بخش هایی است که در زیر آورده شده است:
مشخصات بیمار، پزشک و نمونه
این بخش موارد زیر را لیست می کند:
● نام، تاریخ تولد و سایر اطلاعات شخصی بیمار
● شماره فردی برای کمک به شناسایی نمونه های بیمار
● اطلاعات تماس پاتولوژیست، آنکولوژیست و همچنین آزمایشگاهی که نمونه مورد آزمایش قرار گرفته است.
● جزئیات مربوط به نمونه، از جمله نوع بیوپسی یا جراحی و نوع بافت
توصیف ناخالص یا واضح
این بخش نمونه بافتی یا تومور را با چشم غیر مسلح توصیف می کند که شامل رنگ، وزن، اندازه و شکل عمومی بافت است.
شرح میکروسکوپی
این قسمت فنی ترین بخش گزارش است. این شرح شامل سلول های سرطانی است که در زیر میکروسکوپ مشاهده می شوند. عوامل مختلفی در این بخش ذکر می گردد که بر روند تشخیص و درمان تأثیر می گذارد.
این که آیا سرطان تهاجمی است یا خیر؟ تومورها در انواع مختلف ممکن است غیر تهاجمی (درجا، به معنی “ساکن”) یا تهاجمی باشند.
تومورهای مهاجم می توانند از طریق فرایندی به نام متاستاز به سایر قسمت های بدن گسترش یابند. اگرچه تومورهای غیر تهاجمی گسترش نمی یابند، اما ممکن است در آینده رشد کرده و به یک تومور مهاجم تبدیل شوند. همچنین در تشخیص تومورهای تهاجمی، مهم است که پاتولوژیست میزان رشد تومور در بافت سالم اطراف را مشخص کند.
گرید تومور
این بخش از گزارش نحوه مقایسه سلول های سرطانی را در مقایسه با سلول های سالم توصیف می کند. به طور کلی، پاتولوژیست به دنبال تفاوت در اندازه، شکل و ویژگی های رنگ آمیزی سلول ها است.
توموری با سلول هایی که بیشتر شبیه سلول های سالم هستند “درجه پایین” یا “به خوبی تمایز یافته” نامیده می شود. به توموری با سلول هایی که کمتر به سلول های سالم شباهت دارند “درجه بالا”، “تمایز ضعیف” یا “تمایز نیافته” گفته می شود.
به طور کلی هرچه درجه تومور کمتر باشد، گزارش پاتولوژی بهتر است.
روش های مختلفی برای تعیین درجه سرطان برای انواع مختلف آن استفاده می شود.
سرعت تقسیم سلول ها و سرعت میتوز چقدر است.
پاتولوژیست ها معمولاً تعداد سلول هایی را که تقسیم می شوند، یادداشت می کنند. به این تقسیم سلولی میزان میتوزی گفته می شود. تومورهایی که سلول های تقسیم کننده کمتری دارند معمولاً درجه پایینی از سرطان را دارند.
تومور مرژین یا حاشیه تومور
عامل مهم دیگر این است که آیا سلول های سرطانی در حاشیه، یا لبه های نمونه بیوپسی شده وجود دارد یا خیر.
نتیجه “مثبت” یا “درگیر” به معنی وجود سلول های سرطانی در مرژین است. این بدان معنی است که احتمالاً سلول های سرطانی هنوز در بدن هستند.
گره های لنفاوی
این بخش از گزارش پاتولوژیست مشخص می کند که آیا سرطان به غدد لنفاوی اطراف یا اندام های دیگر گسترش یافته است یا خیر. گره های لنفاوی اندام های ریز و لوبیایی شکل هستند که به مبارزه با بیماری کمک می کنند.
گره لنفاوی در صورت داشتن سرطان “مثبت” و در صورت عدم وجود سرطان “منفی” نامیده می شوند.
توموری که به عروق خونی یا لنفاوی تبدیل شده است به احتمال زیاد در جاهای دیگر نیز گسترش یافته است. اگر پاتولوژیست این موضوع را ببیند، حتماً آن را در گزارش پاتولوژی قرار می دهد.
استیج یا مراحل
معمولاً پاتولوژیست مراحل را با استفاده از سیستم TNM تعیین می کنند. این سیستم از ۳ عامل استفاده می کند:
● اندازه و محل تومور
● آیا سلول های سرطانی به غدد لنفاوی واقع در نزدیکی تومور گسترش یافته اند Node N
● این که آیا تومور به سایر قسمت های بدن گسترش یافته باشد. Metastasis M
مرحله پاتولوژیک، همراه با نتایج آزمایشات تشخیصی دیگر، به تعیین مرحله بالینی سرطان کمک می کند. این اطلاعات برای انتخاب گزینه های درمانی فرد را راهنمایی می کند.
نتایج سایر آزمایشات
پاتولوژیست ممکن است آزمایش های ویژه‌ای را برای شناسایی ژن های خاص، پروتئین ها و سایر عوامل منحصر به فرد تومور انجام دهد.
نتایج این آزمایشات ممکن است در یک قسمت جداگانه یا در یک گزارش جداگانه ذکر شود.
تشخیص در گزارش پاتولوژی
این بخش “خط آخر” بنامیم. این بخش را می توانید در ابتدا یا انتهای گزارش پیدا کنید. اگر سرطان تشخیص داده شده باشد ، این بخش ممکن است شامل موارد زیر باشد:
● نوع سرطان، مانند سرطان یا سارکوم
● درجه تومور
● وضعیت گره لنفاوی
● وضعیت مرژین
● استیج
● هر نتیجه آزمایش دیگر، از جمله اینکه تومور گیرنده های هورمونی دارد یا مارکرهای دیگر تومور دارد.
خلاصه گزارش پاتولوژی
هنگامی که تومور آزمایش شد، پاتولوژیست خلاصه گزارشی که شامل تمام اطلاعات می شود را تهیه می کند. در این خلاصه مهمترین نتایج در یک جدول ذکر می گردد. این موارد مهمترین مواردی هستند که در تعیین گزینه های درمانی و احتمال بهبودی فرد مهم هستند.
بخش نظرات
گاهی اوقات، ممکن است تشخیص سرطان دشوار باشد یا توسعه و پیشرفت سرطان مشخص نباشد. در این شرایط، پاتولوژیست ممکن است از قسمت نظرات استفاده کند.
در این بخش، او می تواند مسائل را توضیح دهد و آزمایش های دیگری را به پزشک معالج توصیه کند. این بخش ممکن است شامل اطلاعات دیگری هم باشد که می تواند به پزشک در برنامه ریزی درمان کمک کند.
تفاوت نمونه گیری
گاهی اوقات، گزارش پاتولوژی برای نمونه برداری ممکن است با گزارش بعدی برای کل تومور متفاوت باشد. گاهاً این اتفاق می افتد زیرا ویژگی های تومور گاهی اوقات می تواند در مناطق مختلف متفاوت باشد.
پزشک معالج تمام گزارشات را برای تهیه یک برنامه درمانی ویژه باید در نظر بگیرد.