پاتولوژی پوست یا درما پاتولوژی (Dermatopathology) یکی از تخصص های پاتولوژی است که به مطالعه و توصیف تغییرات ساختاری و ترکیبی در بیماری پوستی می پردازد.
پاتولوژی، مطالعه بیماری ها است. این مطالعه شامل بررسی علل، روند پیشرفت و عوارض ناشی از بیماری است.
پاتولوژی آناتومیک یا آسیب شناسی بافتی، به مطالعه تغییرات ساختاری و ترکیبی مربوط به اندام ها و بافت ها در نتیجه بیماری گفته می شود.
پاتولوژیست، پزشکی آموزش دیده در زمینه پاتولوژی آناتومیک است که نمونه های پاتولوژیک را بررسی، توصیف و تفسیر می کند تا به یک یافته یا تشخیص خاص برسد.
از نظر عملی، پاتولوژی پوستی شامل بررسی میکروسکوپی، توصیف و تفسیر نمونه های نمونه برداری شده از پوست است.
این کار معمولاً توسط یک پاتولوژیست عمومی (که ممکن است آموزش خاصی در زمینه پاتولوژی پوست نداشته باشد) یا توسط یک متخصص پوست انجام شود. (متخصصان پوست اغلب در زمینه پوست بالینی آموزش می بینند).
تفسیر نمونه های پوستی می تواند پیچیده و دشوار باشد، زیرا بسیاری از بیماری های مختلف التهابی پوستی از همان روند یا الگوی التهابی اساسی مشترک برخوردارند. تشخیص نهایی نیاز به ورودی بالینی و همبستگی بالینی پاتولوژیک دارد.
نمونه های بیوپسی پوست پردازش و سپس با هماتوکسیلین و ائوزین (H & E) رنگ آمیزی می شوند. ائوزین ماهیت اسیدی دارد و به ساختارهای اساسی / قلیایی / اسیدوفیل قرمز / صورتی رنگ می زند.
هماتوکسیلین قلیایی است و به ساختارهای اسیدی / بازوفیل (به عنوان مثال اسید دئوکسینوکلئیک، اسید ریبونوکلئیک در هسته سلول) آبی رنگ می زند.
بسته به الگوی درماتوپاتولوژیک مشاهده شده و یا ویژگی های بالینی، ممکن است از لکه های ویژه ای برای شناسایی عوامل ایجاد کننده بیماری (به عنوان مثال باکتری یا قارچ)، مواد خاصی که در پوست رسوب کرده اند (به عنوان مثال آمیلوئید، آهن یا ملانین) یا مارکرهای خاص برای ایجاد منشا، ماهیت و توزیع سلول ها را در نمونه مورد بررسی شناسایی کنید.
نمونه با مشاهده ساختار اپیدرم، درم، زیر جلدی، فاشیا و ساختارهای زیرین به طور سیستماتیک بررسی می شوند. بر اساس یافته ها، پاتولوژیست ممکن است با یک تشخیص قطعی روبرو شود، یا توضیحاتی را ذکر کند و یک تشخیص افتراقی ایجاد کند.
ادغام اطلاعات بالینی همراه با یافته های پاتولوژیک تشخیص نهایی را ایجاد می کند.
